Dit is een vertaling van een Engelstalige pagina.

Waarom we ons moeten verzetten tegen UCITA

UCITA is een wetsvoorstel, bedacht door ontwikkelaars van private software, die nu om goedkeuring vragen in alle 50 staten van de VS. Wanneer dit voorstel wordt aangenomen zal dat een ramp betekenen voor de vrije software. (1) Lees verder om te begrijpen waarom.

In het algemeen hebben we de overtuiging dat grote bedrijven een grote verantwoordelijkheid hebben richting hun klanten, omdat ze dit kunnen betalen en omdat het ze eerlijk houdt. Tegelijkertijd geven we individuen, amateurs en goedwillenden eerder het voordeel van de twijfel.

UCITA doet precies het omgekeerde. Het geeft grote verantwoordelijkheid aan individuen, amateurs en goedwillenden maar niet aan de grote bedrijven.

Want de UCITA zegt dat normaal gesproken de ontwikkelaar van software of de distributeur volledig aansprakelijk is voor fouten in het programma; maar dat dit ook teniet kan worden gedaan via verzegelde uitgifte met licenties. Grote softwarebedrijven zullen er uitgebreide licenties met verzegeling op na houden om hun verantwoordelijkheid volledig af te wentelen. Maar amateurs en zelfstandigen die software voor anderen ontwikkelen zullen de sigaar zijn omdat ze zich van het probleem niet bewust zijn. En wij als vrije software-ontwikkelaars kunnen op geen enkele manier dit probleem ontlopen.

Wat zouden we hiertegen kunnen doen? We kunnen proberen onze licenties te wijzigen om het te vermijden. Maar omdat we geen verzegeling gebruiken kunnen we niet om de UCITA-standaard heen, die zegt dat wij aansprakelijk zijn. Wellicht kunnen we geen software meer verspreiden in de staten die deze wet aannemen. Dat zou het probleem op kunnen lossen—voor de software die we in de toekomst uitbrengen. Maar we kunnen het niet met terugwerkende kracht doen met de software die al is uitgebracht. Die versies zijn al beschikbaar, mensen mogen die al verspreiden en wanneer dit gebeurd onder de UCITA zijn we dus aansprakelijk. We kunnen niets aan de situatie doen door nu onze licenties te veranderen; we moeten dan complexe juridische argumenten bedenken die wellicht zullen werken maar misschien ook niet.

UCITA heeft nog een indirect gevolg die software ontwikkeling op de lange termijn in de weg zal staan—het geeft ontwikkelaars van private software het recht om reverse engineering te verbieden. Dit zal het hen makkelijk maken om geheime protocollen en formaten te bedenken waar wij op geen enkele legale wijze achter kunnen komen.

Dat zou desastreus kunnen zijn voor de ontwikkeling van vrije software met een praktische insteek, want de uitwisseling van informatie met private programma's is zo'n praktische behoefte. Veel gebruikers zijn ervan overtuigd dat ze Windows nodig hebben, alleen maar omdat ze dan teksten in het Word formaat kunnen lezen en schrijven. De “Halloween Documents” van Microsoft deden een plan uit de doeken om de ontwikkeling van het GNU/Linux systeem te dwarsbomen met de ontwikkeling van geheime protocollen en formaten als wapen (2).

Juist dit soort beperkingen wordt nu toegepast in Noorwegen om de 16-jarige Jon Johansen te vervolgen, die het formaat van DVD's achterhaalde en het zo mogelijk maakte om vrije software te schrijven die de DVD's af kon spelen op een vrij besturingssysteem. (De Electronic Frontier Foundation helpt hem bij zijn verdediging; zie eff.org voor verdere informatie.)

Sommige voorstanders van vrije software beargumenteerden dat de UCITA in ons voordeel zou werken doordat niet-vrije software teveel zou worden beperkt, waardoor gebruikers automatisch naar vrije software zouden worden gedreven. Maar realistisch is dit niet, dat zou er van uit gaan dat ontwikkelaars van vrije software tegen hun eigen belangen zouden handelen. Ze mogen dan hebberig en meedogenloos zijn, stom zijn ze niet.

Ontwikkelaars van private software zullen de extra macht van de UCITA gebruiken om hun winsten op te krikken. In plaats van het volledig gebruiken van die macht zullen ze alleen datgene gebruiken wat het publiek nog acceptabel vindt en hun winsten maximaliseert. Praktijken die gebruikers doen besluiten het niet te kopen zullen worden stopgezet; dat wat de meeste gebruikers nog zullen accepteren zal de norm worden. UCITA zal ons niet helpen.

UCITA slaat niet alleen op software. Het slaat op alles wat met een computer te lezen is. Zelfs wanneer je alleen vrije software gebruikt loop je de kans om artikelen op je computer te lezen, en toegang te zoeken tot databanken. UCITA staat de meest wilde beperkingen toe. Ze kunnen de licentie op ieder moment met terugwerkende kracht veranderen en je dwingen het materiaal te verwijderen wanneer je niet akkoord gaat met de wijziging. Ze kunnen je zelfs verbieden om te publiceren wat jij fout vind aan het materiaal.

Dit is te gek voor woorden, zelfs al helpt het indirect een goede zaak. Als iemand met normen en waarden moeten we dit anderen niet toewensen, ook al zullen ze daarmee naar onze goed zaak worden toegedreven. Laten we geen Machiavelli spelen. Het idee van vrije software is aandacht voor elkaar.

Ons enige slimme plan, ons enige ethisch verantwoorde plan is… om UCITA te verslaan!

Wanneer je wilt helpen in de strijd tegen UCITA, via ontmoetingen met openbaar aanklagers in jou staat, stuur dan email naar Skip Lockwood < dfc@dfc.org >. Hij kan je vertellen hoe je het beste bij kan dragen

We hebben vooral vrijwilligers nodig in Virginia en Maryland (3), maar ook Californië en Oklahoma zitten er aan te komen. Het zal in iedere staat wel een strijd gaan worden.

Voor meer informatie over UCITA, zie badsoftware.com [gearchiveerd] of het Wikipedia-artikel.

Voetnoten

  1. Anderen gebruiken de term “open source” (open broncode) om een verwante categorie software te beschrijven. Ik gebruik de term “vrije software” om aan te geven dat de vrijesoftwarebeweging er nog steeds is en niet is overgenomen door de openbronbeweging.

    Als je vrijheid je net zo lief is als je gemak dan adviseer ik je om de uitdrukking “vrije software” te gebruiken en niet “open bron”, om je eigen werk te beschrijven, en zo duidelijk aan te geven waar je voor staat.

    Wanner je correct wilt zijn, gebruik dan de uitdrukking “vrije software”, niet “open bron”, om het werk van de vrijesoftwarebeweging te beschrijven. Het GNU-besturingssysteem, de variant GNU/Linux, de vele GNU-pakketten en de GNU GPL zijn allemaal het werk van de vrijesoftwarebeweging. De aanhangers van de openbronbeweging mogen hun eigen waarden uitdragen, maar niet over de rug van wat wij hebben bewerkstelligd.

    Zie gnu.org/philosophy/open-source-misses-the-point.html voor verdere uitleg.

  2. Men noemt het systeem vaak “Linux”, maar eigenlijk slaat dit alleen op de kernel, een belangrijke component van het systeem (zie gnu.org/gnu/linux-and-gnu.html).
  3. Het lagerhuis van Maryland heeft de UCITA aangenomen; men probeert het nu door de senaat te loodsen voor het reces van 10 april.

    De haast om deze wet er door te jagen is nog dommer dan de wet zelf. Dus wanneer je in Maryland woont, bel of schrijf dan naar je vertegenwoordiger om UCITA in ieder geval uitgesteld te krijgen tot na de zomer, als het niet al direct wordt afgewezen.

    Wanneer je iemand kent in Maryland die met computers werkt, laat hem dan alsjeblieft dit artikel lezen en vraag om hulp.

Wanneer je de anti-UCITA campagne steunt, plaats dan een goed zichtbare link naar deze pagina: http://www.4cite.org [gesloten].

Verwijzingen naar andere artikelen